Συνηθέστεροι τύποι ουλών:

Οι ουλές δημιουργούνται εξαιτίας της υψηλής και άναρχης παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης στην περιοχή με αποτέλεσμα την υπερπλασία του δέρματος. Οι συνηθέστεροι τύποι ουλών είναι οι εξής:

Χηλοειδής ουλή

Χηλοειδής ονομάζεται ο δύσμορφος, παχύς και ερυθρός ουλικός ιστός που αναπτύσσεται σε σημείο που έχει προηγηθεί βλάβη στο δέρμα και εκτείνεται πέραν των ορίων του τραύματος. Οι χηλοειδείς ουλές εμφανίζονται κυρίως στα αφτιά, στο λαιμό, στην πλάτη και στο πρόσωπο. Συνήθως εντοπίζονται σε άτομα που διαθέτουν σκούρο χρώμα δέρματος και προκαλούν πόνο και κνησμό (φαγούρα). Η αποκατάσταση των χηλοειδών ουλών είναι δύσκολη και αντιμετωπίζεται χειρουργικά ή με συνδυασμό μεθόδων.

Υπερτροφική ουλή

Η υπερτροφική ουλή παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τη χηλοειδή με τη διαφορά ότι η υπερτροφική αναπτύσσεται εντός των ορίων του τραύματος. Είναι δηλαδή κόκκινες, διογκωμένες και υπεργερμένες συγκριτικά με την υπόλοιπη υγιή επιφάνεια του δέρματος. Αν η ουλή δεν υποχωρήσει από μόνη της ή με την εφαρμογή μίας συντηρητικής αγωγής, τότε ενδείκνυται ο συνδυασμός μεθόδων θεραπείας ή η χειρουργική επέμβαση.

Ρικνωτική ουλή

Οι ρικνωτικές ουλές είναι αποτέλεσμα τραυματισμών του δέρματος μετά από εγκαύματα ή ατυχήματα που είχαν σαν συνέπεια τη μεγάλη απώλεια του δέρματος. Πολλές φορές μπορούν να προσβάλουν μύες, τένοντες και αρθρώσεις προκαλώντας δυσλειτουργίες στην κίνηση. Αν οι ρικνωτικές ουλές παρουσιαστούν σε νεότερες ηλικίες είναι δυνατόν να επηρεάσουν την ανάπτυξη των μυϊκών ομάδων και των οστών. Για την καταπολέμησή τους ενδείκνυται η χειρουργική αντικατάστασή τους με δερματικά μοσχεύματα και κρημνούς ή τη χρήση διατατήρων δέρματος, καθώς και η αξιοποίηση της χειρουργικής τεχνικής Z – plasty για την αλλαγή της φοράς τους.

Τρόποι αντιμετώπισης των ουλών

Το βαθμό της εν δυνάμει αποκατάστασης μίας ουλής μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος, η έκταση, το βάθος και η κατεύθυνσή της, η περιρρέουσα ικανοποιητική αιμάτωση της περιοχής, η ύπαρξη κάποιας φλεγμονής και ο τύπος του δέρματος, δηλαδή το πάχος και το χρώμα του. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία, αφού σε ωριμότερους ηλικιακά ανθρώπους τα επίπεδα κολλαγόνου και ελαστίνης είναι χαμηλότερα και επιβραδύνουν την περίοδο επούλωσης.

Οι προαναφερθέντες παράγοντες θα καθορίσουν τη μέθοδο που θα επιλεχθεί για την αντιμετώπιση και τη διόρθωση των ουλών. Κάποιες επεμβατικές και μη μέθοδοι είναι οι ακόλουθες:

• Εγχύσεις κορτιζόνης
• Fractional Laser
• Χημικό peeling
• Δερμοαπόξεση
• Εγχύσεις υαλουρονικού οξέος
• Ενδοβλαβική έγχυση διαλυμάτων στεροειδών & άλλων ουσιών
• Εφαρμογή τοπικών στεροειδών σε συνδυασμό με τοπική περίδεση
• Τοπική εφαρμογή τζελ ή φύλλων σιλικόνης σε συνδυασμό με τοπική περίδεση
• Χειρουργική αφαίρεση με χρήση δερματικών μοσχευμάτων, κρημνών ή διατατήρων δέρματος

Κάθε μέθοδος θεραπείας αποσκοπεί στην ανάπλαση της πάσχουσας περιοχής με την αισθητική και λειτουργική αναμόρφωση των ουλών. Οι ουλές δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθούν εντελώς αλλά μπορούν να εξομαλυνθούν. Χρειάζεται η συνεπής εφαρμογή των ιατρικών συμβουλών και ο συνεχής καθαρισμός της περιοχής. Η επούλωσή τους θα γίνει σταδιακά και τα τελικά αποτελέσματα θα είναι εμφανή μετά από 1 χρόνο.